Verslag kort geding 17 dec. j.l. tegen gemeente Amsterdam wegens achterhouden informatie in ontruimings kort geding
Gepubliceerd op 25/12/21
Op 30 november deed de voorzieningenrechter uitspraak in het kort geding aangespannen door de gemeente, waarin ontruiming gevorderd werd van een Eritrese vrouw uit de Amsterdamse LVV. De rechter wees de vordering toe. (Zie twitterdraadje: https://twitter.com/sinnegoeting/status/1471046703428026372) Na de zitting werd echter duidelijk dat de advocaat van de gemeente informatie had achtergehouden. Daarom startte de vrouw een spoedprocedure bij de Rechtbank, het ging hierbij om twee punten.
Ten eerste had de gemeente tijdens de eerste zitting ingezet op spoedeisendheid vanwege een wachtlijst van 40 personen. De gemeente had verzuimd te vermelden dat op 1 december een nieuwe LVV locatie zou openen met een capaciteit van 46 plekken.
Ten tweede bleek uit de dossier- en perspectiefanalyse gemaakt door VluchtelingenWerk dat er geen perspectief is op terugkeer. Dit terwijl de gemeente de vrouw steevast verwijt dat ze niet voldoende meegewerkt heeft aan terugkeer. Met name dit laatste punt geeft weer hoe kafkaësk er omgegaan wordt met geïllegaliseerde mensen. Helaas bleven de advocaat van de gemeente en de gemeenteambtenaar ook deze keer weer ter zitting volhouden dat het aan mevrouw zelf ligt. Dit is naast een absolute onwaarheid, ook heel pijnlijk. Op z’n minst had de gemeente kunnen erkennen dat het niet aan betrokkene ligt, maar aan het systeem dat niet voorziet in een oplossing voor haar probleem. Het is al erg genoeg dat ze al zoveel jaar klem zit in deze situatie, om haar dan ook nog verwijten te gaan maken is uiterst wrang.
Voor wie niet bekend is met de details van het regime in Eritrea, een stukje uit het geldende ambtsbericht: ”In de voorgaande ambtsberichten is toegelicht dat het voor Eritreeërs moeilijk is hun land op legale wijze te verlaten. Daarvoor hebben zij niet alleen een geldig reisdocument nodig maar ook een uitreisvisum. Om een uitreisvisum te verkrijgen moet men kunnen bewijzen dat men de dienstplicht heeft vervuld of hiervan officieel is vrijgesteld. Bovendien moet men de reden voor de uitreis vermelden.” Ook niet onbelangrijk om te weten: de duur van de dienstplicht in Eritrea kan oplopen tot meer dan tien jaar. Eritreeërs kunnen hun land niet zomaar verlaten, hier hebben ze toestemming voor nodig van het regime en dit wordt niet zo snel gegeven. Deze vrouw is, net als de meeste Eritreeërs die gevlucht zijn, het land ‘illegaal’ uitgereisd. Hier staat een straf op.
Nog een stukje uit het ambtsbericht: “Ook vanuit Europese landen is sprake van vrijwillige terugkeer naar Eritrea. De Speciale Rapporteur voor de Mensenrechten heeft haar zorg uitgesproken over het feit dat blijkens informatie van de Zwitserse immigratieautoriteiten 56 personen in 2019 op vrijwillige basis zijn teruggekeerd. Vrijwillige terugkeer kan risico’s inhouden gelet op het feit dat voorwaarden waaronder terugkeer plaatsvindt niet adequaat kunnen worden gemonitord. ”Er staat verder nog vermeld dat mensen die terugkeren naar Eritrea te maken kunnen krijgen met het met terugwerkende kracht innen van de 2% diaspora belasting. Als de autoriteiten wantrouwend zijn tegenover een persoon, kunnen ondervragingen volgen. Mogelijke redenen zijn onvolledige documenten (zoals het ontbreken van een Eritrese identiteitskaart) of het niet betalen van de 2% belasting. Sommige personen worden gearresteerd en naar een politiebureau of gevangenis in het centrum van Asmara gebracht.
De Amsterdamse gemeente blijft echter volhouden dat mevrouw zich kan melden bij de vrijheidsbeperkende locatie (VBL) in Ter Apel en dat ze daar kan werken aan haar terugkeer. Daarnaast werd geopperd dat de vrouw zich kan melden bij de Ethiopische ambassade. Dit terwijl zij niet Ethiopisch is. Bovendien is zij in het jaar 2000 vanuit Ethiopië naar Eritrea gedeporteerd. Het is bizar dat dit als reële optie wordt geopperd. Waarom zou Ethiopië haar erkennen? En waarom zou zij daar veilig zijn, terwijl zij toentertijd het land uit moest? De rechter legde een aantal keer de vinger op de zere plek. Hij vroeg kritisch door op punten als de toegang tot de VBL en de optie Ethiopië. We kregen de ruimte om dit toe te lichten. Helaas had de gemeenteadvocaat het laatste woord. Dat gebruikte ze om mevrouw te verwijten dat ze niet meegewerkt zou hebben aan het traject toekomstoriëntatie omdat ze nooit zou zijn komen opdagen bij de afspraken. Wederom niet waar. Mevrouw is naar alle gesprekken geweest, waarbij ze overigens geen vertrouwenspersoon mee mocht nemen, ondanks meerdere verzoeken hiertoe en het indienen van een klacht hierover.
Het is onbegrijpelijk, kwalijk, onnodig en erg schadelijk voor de vrouw dat de gemeente onwaarheden over haar verspreid. Wat denkt de gemeente hiermee te bereiken? Is er niets geleerd van het toeslagenschandaal? De overheid strooit met geld om het leven van iemand die al met de grootste moeite nog overeind staat nog verder te ruïneren. 31 december volgt de uitspraak van het kort geding tegen de gemeente. De gemeente heeft aangegeven niemand uit de LVV te ontruimen zolang de lockdown van kracht is. Dit levert wat extra tijd op voor de mensen, maar het blijft erg spannend wat de gemeente na het einde van de lockdown besluit te doen.
Voor nu een oproep aan de coalitiepartijen D66, PvdA, SP en in het bijzonder GroenLinks: dit kan beter! Wees solidair, ga naast mensen staan en probeer met hen te zoeken naar oplossingen in plaats van ze nog verder door het slijk te halen.
Voor het volledige ambtsbericht Eritrea hieronder de link:
https://www.rijksoverheid.nl/documenten/ambtsberichten/2020/11/30/algemeen-ambtsbericht-eritrea
Gemeente hield essentiele informatie achter in vordering tot ontruiming uit LVV
Gepubliceerd op 15/12/2021
In de zaak van de Eritrese vrouw die de door Gemeente Amsterdam wordt gedwongen de LVV-opvang te verlaten zijn nieuwe feiten boven tafel gekomen. Ze is daarom in overleg met haar advocaat, Pim Fischer een kort geding gestart tegen de gemeente. Vrijdag 17 december dient dit kort geding. Maandag 20 december staat vooralsnog de ontruiming gepland.
De gemeente heeft in het eerder gevoerde kort geding (16 november 2021) gesteld dat ze een zeer zwaarwegend belang heeft bij de ontruiming omdat er 41 mensen op de wachtlijst staan. Maar er is verzwegen dat op 1 december 2021 een nieuwe LVV-locatie zou worden geopend waar 46 mensen kunnen worden opgevangen. De vrouw hoeft dus helemaal geen plaats te maken. Voor de 41 mensen op de wachtlijst zijn op 1 december 2021 46 plaatsen vrij gekomen.
Het tweede feit dat we aan de rechter voor willen leggen is dat er nog meer informatie is achtergehouden door de gemeente in de vordering tot ontruiming. Op grond van de AVG heeft de vrouw stukken opgevraagd, die ze na de zitting ontving, en waaruit blijkt wat de conclusies zijn geweest tijdens de juridische screening binnen het LVV traject. Dit staat haaks op het verhaal van de gemeente waarin kort gezegd haar het verwijt wordt gemaakt niet mee te werken.
De gemeente deed het voorkomen alsof het perspectiefplan van de vrouw over vertrek zou gaan en dat ze daaraan niet zou meewerken. Maar dat was helemaal niet het gekozen traject. Het traject was ‘toekomstoriëntatie’. Uit de juridisch screening blijkt namelijk ‘Terugkeer is geen optie’. Zo staat het letterlijk opgeschreven in de dossier- en perspectiefanalyse. De gemeente had tal van producties toegevoegd bij de ontruimingsvordering, maar het stuk met deze informatie werd achterwege gelaten. Het verhaal werd: mevrouw werkt niet mee aan terugkeer. De rechter concludeerde daarop in het vonnis: ‘Eventuele dakloosheid van mevrouw zal een gevolg zijn van haar eigen keuze om niet (te verklaren) mee te werken aan terugkeer naar haar land van herkomst. Als zij zich daartoe wel bereid verklaart, wacht haar namelijk de mogelijkheid van opvang in de vrijheidsbeperkende locatie, wanneer zij zich in Ter Apel meldt’. Nu blijkt dat ook binnen het LVV traject duidelijk was dat terugkeer geen optie is omdat de nationaliteit van mevrouw niet vaststaat. Daarmee is opvang in Ter Apel ook uitgesloten. De rechter werd dus vals voorgelicht door de gemeente Amsterdam. Met als mogelijk resultaat dat deze vrouw haar onderdak kwijt raakt, zonder enig perspectief op verbetering. Een perspectiefloos bestaan is in strijd met artikel 3EVRM.
Totdat bovenstaande dwalingen en halve waarheden van de gemeente Amsterdam, zijn onderzocht, verzoekt Pim Fischer de executie van het vonnis te schorsen.
Daarnaast blijft de oproep aan gemeenteraadsleden om daad bij woord voegen en de ontruimingen tegen te houden. In ieder geval de partijen die zich onlangs nog op niet mis te verstane wijze uitgesproken hebben voor opvang en tegen mensen op straat: D’66, PvdA, GroenLinks, Denk, Bij1 en ChristenUnie, zij zijn samen goed voor een meerderheid in de gemeenteraad. Laat hen dan ook alles op alles zetten om aangekondigde ontruimingen te stoppen.
Brief aan B&W
Gepubliceerd op 07/12/21
Er is vandaag een brief uitgestuurd naar de burgemeester en wethouders van Amsterdam over de door wethouder Groot Wassink aangespannen rechtszaken tegen LVV bewoners.
Aan het college van burgemeester en wethouders,
Wij schrijven u inzake de vier kort gedingen die aangespannen zijn door de gemeente Amsterdam tegen deelnemers aan het LVV-project. In alle vier de zaken was het standpunt van de gemeente dat de deelnemer niet meewerkt aan vertrek. Er werd gesteld dat er om die reden een einde moet komen aan de geboden opvang.
Bij aanvang van het LVV-project is afgesproken dat dit project niet alleen op vertrek zou aansturen. Aan het begin van het traject zou er een juridische toets plaatsvinden waarbij ook verblijfskansen zouden worden beoordeeld. In het convenant onder paragraaf 7 is afgesproken dat de Immigratie- en Naturalisatiedienst zich inspant om oplossingsgericht mee te denken. Uit het cliëntvolgsysteem blijkt in geen van deze vier zaken dat de IND input geleverd heeft en constructief heeft meegedacht. Terwijl er naar gelang het convenant door de IND wel ‘oplossingsgericht [zou] worden meegedacht waarbij hun professionele ruimte optimaal benut zou worden om tot een oplossing te komen.’
In een van de vier zaken heeft de rechter de vordering afgewezen omdat de belangen van de vrouw om niet op straat te leven zwaarder wegen dan het belang van de gemeente. Er is niet goed naar haar medische situatie gekeken. In de communicatie vanuit de gemeente wordt steeds benadrukt dat alles heel zorgvuldig gebeurt binnen het LVV traject. Deze uitspraak laat echter zien dat dat niet het geval is.
Wij zijn op de hoogte van de technische vragen die de partijen Denk en Bij1 hebben gesteld en de antwoorden van 6 december. Opvallend is het citaat: ‘Met alle samenwerkingspartners is bij de start van de pilot afgesproken om zo min mogelijk informatie vast te leggen, zodat zoveel mogelijk relevante informatie openlijk met elkaar kan worden gedeeld. Enkel de besluiten werden vastgelegd en rondgestuurd naar alle deelnemende partijen.’ Wij begrijpen hieruit dat tijdens het LSO besproken wordt wat het perspectief is en dat de IND hier input op levert, dat er vervolgens conclusies worden getrokken en dat enkel deze conclusies geregistreerd worden. Er wordt dus openlijk informatie met elkaar gedeeld over iemand in een kwetsbare situatie en als de betreffende persoon inzage wil hebben in wat er gedeeld is, dan is dit niet mogelijk want het is niet geregistreerd. Dit is op zijn zachtst gezegd weinig transparant te noemen.
Wij vragen daarom het college:
1) om alsnog een deskundige met aantoonbare kennis op het gebied van vreemdelingenrecht – regulier en asiel – te vragen het dossier te beoordelen en aan de IND voor te leggen met het verzoek om oplossingsgericht mee te denken. Tevens verzoeken wij dat dit vastgelegd wordt, zodat de persoon in kwestie inzage kan hebben in hetgeen er in diens zaak besproken is. Wij verzoeken daarbij ook indien aan de orde de analyse van de ondersteunende buddy’s en betrokken advocaten hierinmee te nemen.
2) hoe u aankijkt tegen situaties waarbij het evident is dat iemand vanwege veiligheidsredenen niet zal terugkeren naar het land van herkomst maar waarbij de IND het asielrelaas niet inhoudelijk wil toetsen omdat de nationaliteit niet is vast komen te staan. Terwijl betrokkenen alles doen wat in hun macht ligt om aan de bewijslast van de IND te voldoen en de IND de samenwerkingsplicht die geldt volgens Europees recht, aan haar laars lapt. Dit kan de gemeente wellicht niet oplossen. Maar waarom wordt er ook in deze zaken door de gemeente gesteld dat er niet meegewerkt wordt? En waarom worden deze mensen naar de straat verwezen terwijl het overduidelijk is dat een overheidsorgaan eindelijk verantwoordelijkheid moet gaan nemen om deze kafkaëske situatie te doorbreken?
3) na te gaan of er een medische check heeft plaatsgevonden voor mensen waarbij signalen zijn dat er medische problematiek speelt. Als betrokkenen onder de categorie kwetsbaren vallen waarvan in de rechtspraak is uitgemaakt dat zij in het bijzonder aanspraak op hulp hebben, bent u het dan met ons eens dat het onder de verantwoordelijkheid van de gemeente valt om zich ervan te vergewissen dat een medicus om advies gevraagd wordt? In het handboek Programma ongedocumenteerden van 11 juli 2019 staat op pagina 10: ‘De uitstroom van ongedocumenteerden met zorgbehoefte wordt nog uitgewerkt. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen chronisch zieken en niet-chronisch zieken.’ Hoe wordt gewaarborgd dat deze stap niet vergeten wordt enhoe worden kwetsbare mensen hierin beschermd?
4) waarom de gemeente tot dusver ervoor gekozen heeft om niet te reageren op de bezwaarschriften die zijn ingediend door de gedupeerden tegen de beslissing tot beëindigen van het LVV-traject. Kunt u dit toelichten? Zonder beslissing op bezwaar kunnen we deze zaken ook nooit aan de bevoegde rechter, de bestuursrechter, voorleggen en vragen of het besluit overeenkomstig het geldende beleid is.
5) waarom er gewacht wordt op de evaluatie volgende zomer om zaken te verbeteren aan de Amsterdamse LVV? De IND schendt het convenant door in veel zaken niet oplossingsgericht mee te denken, maar de gemeente zegt tegen de deelnemers: regels zijn regels, wij kunnen u niet verder helpen en verwijzen u terug naar de straat. Door de Amsterdamse opzet van de pilot is er geen ruimte om daadwerkelijk de problemen aan te pakken waar mensen al jaren tegenaan lopen en ontbreekt het aan erkenning voor alle eerdere inspanningen die al gedaan zijn om aan de bewijslast van de IND te voldoen. De LVV is voor velen de zoveelste ervaring van stress, vernedering en teleurstelling.
6) aan te geven hoe u de pandemie en de winter mee heeft gewogen in de beslissing om de civiele rechter te vragen de vordering tot ontruiming te beoordelen.
Zolang er nog geen antwoord is op deze vragen, verzoeken wij u om uiteraard niet tot ontruiming over te gaan.
Met vriendelijke groet en in afwachting van uw antwoord,
getekend door een aantal buddy’s
Persbericht: Gemeente Amsterdam wil LVV-bewoners ontruimen, rechtbank wijst dit in een meedogenloos vonnis toe.
Gepubliceerd 01/12/21
Op 30 november waren de eerste uitspraken in een reeks van kort-gedingen die zijn aangespannen door de gemeente Amsterdam. De rechtszaken hadden als doel het legitimeren van het ontruimen van deelnemers van de LVV. In twee zaken is nu uitspraak gedaan, in beide vonnissen is de ontruimingsvordering door de rechtbank toegewezen. Dat betekent dat de gemeente vanaf aankomend weekend kan overgaan tot ontruiming, waardoor de betrokken LVV-bewoners op straat komen te staan. Dit terwijl de verantwoordelijke partij voor de LVV, Groenlinks, in haar partijprogramma 2022 weer stelt dat er in Amsterdam niemand op straat slaapt.
Het gaat onder andere om een 37 jarige vrouw afkomstig uit Eritrea, die al 11 jaar in Nederland verblijft. In het vonnis wordt de verantwoordelijkheid volledig bij haar gelegd: dakloosheid is ‘haar eigen keuze’. Dat is een absurde voorstelling van zaken: niemand kiest voor dakloosheid. Wat er in feite gebeurt, is dat zij na bijna anderhalf jaar opvang en juridische screening weggestuurd wordt zonder dat ze een steek is opgeschoten
De argumenten van de advocaat van betrokkene zijn volledig terzijde geschoven. In zijn pleitnota stelt deze dat de stakeholders in de LVV niet gedaan hebben wat ze vooraf wel toegezegd hebben te gaan doen. In het LVV-convenant dat partijen ondertekend hebben staat namelijk dat zij serieus op zoek zullen gaan naar een oplossing voor mensen die niet terug kunnen naar hun land van herkomst, maar hier ook niet mogen blijven. Zij kunnen niet aan de hoge bewijslast van de IND voldoen, simpelweg omdat ze niet over de juiste documenten beschikken – zij verkeren in ‘bewijsnood’- maar zij kunnen om diezelfde reden het land niet verlaten, want zij worden door geen ander land erkend. Nederland heeft de plicht om mensen die in zo’n uitzichtloze situatie terecht zijn gekomen, perspectief te bieden. Mensen eindeloos in een perspectiefloze situatie houden waar ze nooit en te nimmer uit kunnen komen kan alleen wanneer de menselijke maat volkomen uit het oog is verloren. Regels worden zonder oog voor de ontwrichtende consequenties toegepast, zoals wij dat onlangs ook hebben zien gebeuren bij andere uitvoeringsorganisaties als de belastingdienst.
Het staat de gemeente en de opvanglocaties nu vrij om dit vonnis uit te voeren en over te gaan tot ontruiming. Aan de andere kant heeft GroenLinks de keuze haar partijprogramma uit te voeren en ontruiming tegen te houden. Als er wel wordt overgegaan tot ontruiming kiest de gemeente er bewust voor om door de humanitaire ondergrens te zakken door mensen opnieuw dakloos te maken. Dit midden in de winter en te midden van een pandemie. Ook wordt hierdoor opnieuw meegewerkt aan het illegaliseren van mensen en worden hun wederom basisrechten als onderdak en toegang tot de arbeidsmarkt, onderwijs en zorg ontzegd. Kennelijk meent de gemeente Amsterdam dat zij niet gehouden is aan de elementaire mensenrechten zoals die zijn vastgelegd in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens.
In totaal worden op dit moment in de LVV in Amsterdam 15 mensen bedreigd met ontruiming. Een aantal van hen hebben, onder de noemer We Are Still Here, afgelopen 23 oktober een demonstratie georganiseerd met de oproep: Geen tijdelijke oplossingen, maar permanente verblijfsvergunningen. Maar gedupeerden worden niet gehoord en niet beschermd, en de kritiek rondom deze LVV-pilot blijkt telkens aan dovemans oren gericht.
Persbericht: Gemeente Amsterdam dreigt mensen zonder verblijfsrecht weer op straat te zetten.
gepubliceerd 13/11/21
In juli 2019 startte de gemeente Amsterdam, net als de gemeentes Utrecht, Eindhoven, Rotterdam en Eindhoven, met de pilot LVV (Landelijke Vreemdelingen Voorziening). Met als verantwoordelijke wethouder dhr. Rutger Groot Wassink van GroenLinks.
Zie voor meer informatie: https://www.amsterdam.nl/zorg-ondersteuning/ondersteuning/vluchtelingen/24-uursopvang-ongedocumenteerden/samenwerking-rijk/
Voor veel mensen die tot nu toe deelnamen aan de LVV is de opvang alweer beëindigd zonder dat een oplossing voor hun situatie in zicht is gekomen. Dit was wel het doel van de LVV; de vicieuze cirkel waar geilligaliseerde mensen al vele jaren in zitten, te doorbreken. De realiteit is echter dat mensen die in het asielgat terecht zijn gekomen, hetzelfde rondje nog een keer moeten lopen langs dezelfde ambassades en instanties en opnieuw met lege handen staan en in de steek gelaten worden. Als dit de uitkomst is van de exercitie LVV dan werkt het programma dus niet.
Wethouder Rutger Groot Wassink bevestigt dat de bereidheid vanuit de rijkspartijen om mee te werken om te komen tot oplossingen lager is dan van tevoren afgesproken. Hij wil echter de evaluatie van de pilot afwachten die voor volgend jaar gepland staat. Ondertussen komen mensen als het aan hem ligt in de kou op straat te staan. Dat terwijl GroenLinks in haar partijprogramma schrijft: ‘in Amsterdam slaapt niemand op straat’.
Op dit moment worden in de LVV in Amsterdam 15 mensen bedreigd met ontruiming. Inmiddels hebben vier van hen een dagvaarding ontvangen. Het betreft onder andere een 54 jarige vrouw afkomstig uit Suriname en een 37 jarige vrouw afkomstig uit Eritrea. Deze twee vrouwen willen aandacht vragen voor hun situatie. Ze hebben samen met andere LVV-bewoners, onder de noemer We Are Still Here, afgelopen 23 oktober een demonstratie georganiseerd met de oproep: Geen tijdelijke oplossingen, maar permanente verblijfsvergunningen. Nu vragen zij om steun vanuit de samenleving om weerstand te bieden aan de plannen van wethouder Rutger Groot Wassink om tot ontruiming over te gaan.
We vinden dat er meer aandacht moet komen voor het beëindigen van opvang door de gemeente Amsterdam zonder dat er enig ander perspectief is en de schijnoplossing die LVV heet. Het is schandalig hoe de gemeente Amsterdam meent dat zij niet hoeft te voldoen aan mensenrechtenverdragen. En hoe uit de dagvaardingen blijkt dat de beslissing om over te gaan tot ontruiming niet objectief onderbouwd hoeft te worden en op bezwaar tegen de eenzijdige beëindiging van de deelname aan de LVV domweg niet gereageerd wordt. Gedupeerden worden niet gehoord en niet beschermd. De kritiek rondom deze pilot lijkt telkens weer op dovemans oren te vallen. Daarom zoeken wij nu toenadering tot jullie.